Karuzela się kręci, świat wiruje, czas tak pędzi, że w głowie mi się zawraca. Zmiany. Zmiany. Zmiany. Od stanu cywilnego, nazwiska poczynając, po niedługą oczekiwaną przeprowadzkę. W pracy oczywiście też wieczne nowości - czyli paradoksalnie nic nowego.
O pracy pisać mi się nie chce, w życiu tyle się dzieje, że praca - ważna jak by nie było - staje w kolejce za innymi sprawami.
Wybieramy AGD, cegłę, gresy, drewno. Nowe mieszkanie nabiera kształtów. A ja niecierpliwię się coraz bardziej, żeby już na powrót zamieszkać na ukochanym Starym Podgórzu. Już śnię o tych spacerach w ukochanych miejscach, które tak dobrze znam.
A już za parę dni lecimy na wyczekany urlop. Więc napięcie wzrasta. Dzieje się, czasu na nic nie ma. Po powrocie będę miała ledwie 2 tygodnie na kupienie wszystkiego - od garnków po serwetki papierowe. Moje mieszkanie idzie do wynajęcia włącznie z całym wyposażeniem, w nowym wszystko ma być nowe, oprócz nas, dwójki zgredów :)
Do tego dochodzą zbliżające się święta, kupowanie prezentów, gorący okres w pracy.
Nie ma nudy.
środa, 6 listopada 2013
niedziela, 20 października 2013
Powrót z zaświatów.
Może to zwykłe, a może niezwykłe, ale ostatni raz pisałam tu 21 października 2012. Jutro moja równy rok.
Może to jesień z jej refleksyjnym duchem sprawiła, że zatęskniłam za pisaniem. A może fakt, że pozamykałam kilka ważnych spraw i pojawiła się w moich myślach przestrzeń na inne sprawy.
Cóż, zaszło trochę zmian. Zamiast pierścionka z brylantem noszę teraz na serdecznym palcu obrączkę. Szykuję się do przewrotu kopernikańskiego, bo wracam na południe Krakowa, do ukochanego Podgórza - już za parę tygodni, w magiczne miejsce, o którym jeszcze rok temu nawet nie przyszłoby mi do głowy pomarzyć, a dziś szukam odpowiedniej cegły do obłożenia ścian, dobieram białe drzwi i wybrzydzam z wyborem rolet rzymskich. Mój mąż potrafi zaskoczyć, jak nikt inny. Im mniej coś wydaje się prawdopodobne, tym większa przy nim szansa, że to się zdarzy.
Przed nami wciąż jeszcze wakacje. I tu też w wersji nieoczekiwanej.
Trochę w tym roku pobujaliśmy się po Polsce i Europie.
Więcej chyba przekażę, wrzucając parę zdjęć, niż opisując w tysiącach znaków różne chwile.
Może to jesień z jej refleksyjnym duchem sprawiła, że zatęskniłam za pisaniem. A może fakt, że pozamykałam kilka ważnych spraw i pojawiła się w moich myślach przestrzeń na inne sprawy.
Cóż, zaszło trochę zmian. Zamiast pierścionka z brylantem noszę teraz na serdecznym palcu obrączkę. Szykuję się do przewrotu kopernikańskiego, bo wracam na południe Krakowa, do ukochanego Podgórza - już za parę tygodni, w magiczne miejsce, o którym jeszcze rok temu nawet nie przyszłoby mi do głowy pomarzyć, a dziś szukam odpowiedniej cegły do obłożenia ścian, dobieram białe drzwi i wybrzydzam z wyborem rolet rzymskich. Mój mąż potrafi zaskoczyć, jak nikt inny. Im mniej coś wydaje się prawdopodobne, tym większa przy nim szansa, że to się zdarzy.
Przed nami wciąż jeszcze wakacje. I tu też w wersji nieoczekiwanej.
Trochę w tym roku pobujaliśmy się po Polsce i Europie.
Więcej chyba przekażę, wrzucając parę zdjęć, niż opisując w tysiącach znaków różne chwile.
Subskrybuj:
Posty (Atom)